Aanleiding
In de huisartsenpraktijk blijkt dat veel patiënten onvoldoende inzicht hebben in hun medicatie. Ze kennen de namen, het gebruiksmoment en de werking vaak niet, en zijn slecht geïnformeerd over bijwerkingen en risico’s. Een actueel overzicht ontbreekt regelmatig, wat leidt tot verwarring en tijdverlies aan de balie, telefonisch en tijdens het spreekuur. Dit project richt zich breder dan alleen polyfarmaciepatiënten, om medicatie-inzicht voor alle gebruikers te verbeteren.
Oplossing
De innovatie betreft de introductie van een geïntegreerd ‘pillenspreekuur’, waarbij patiënten gelijktijdig een consult kunnen plannen met zowel de huisarts als de apotheker. Dit spreekuur is gericht op het verhelderen van vraagstukken en onduidelijkheden rondom medicatiegebruik. Door deze multidisciplinaire benadering wordt de efficiëntie en kwaliteit van de zorg verhoogd, neemt de patiënttevredenheid toe, en wordt de therapietrouw (compliance) verbeterd. Tegelijkertijd leidt deze aanpak tot een reductie van overbodige communicatie tussen patiënt en praktijk, alsmede tot een verlaging van de zorgkosten. Bovendien wordt in dit model expliciet aandacht besteed aan duurzaamheid binnen de zorgverlening.
Voor wie is het bedoeld?
Het project is bedoeld voor alle patiënten die medicatie gebruiken en onvoldoende inzicht hebben in hun medicatie(s). Vanuit de huisartsenpraktijk zijn de vaste huisartsen betrokken en vanuit de apotheek de apotheker.
Wat heeft het opgeleverd?
Slechts zeven patiënten namen deel aan het pillenspreekuur, minder dan de beoogde twintig. Toch tonen metingen aan dat het spreekuur waardevol is: deelnemers ervaren minder zorgen, volgen adviezen beter op en verspillen minder medicatie. Huisartsen en apothekers zien kwaliteitswinst door beter medicatiegebruik en meer tijd voor waardevol patiëntcontact. Dit leidt tot minder ad-hoc vragen en een vollediger dossier, zoals blijkt uit kwalitatief onderzoek.
Wat is er nodig om dit te doen?
Een essentiële randvoorwaarde is een goede samenwerking tussen de apotheek en de huisartsenpraktijk, waarbij beide partijen bereid zijn tijd en energie te investeren. Daarnaast is gebleken dat het van groot belang is om het pillenspreekuur actief onder de aandacht van patiënten te brengen, ondersteund door een doordacht communicatieplan. Toegankelijkheid dient laagdrempelig te zijn, inclusief digitale mogelijkheden, om een optimaal gebruik door patiënten te bevorderen.
Wat maakt dit opschaalbaar?
Op basis van de bevindingen kan worden geconcludeerd dat het pillenspreekuur een duidelijke meerwaarde biedt binnen de huisartsenpraktijk. Het is echter essentieel dat er sprake is van een voldoende groot potentieel aan patiënten; het concept is daardoor minder geschikt voor kleinere praktijken.